پيار درياء آ.... (استاد بخاري)
پيار، درياهه آ، درياهه به لَٽجي ٿو وڃي،
نيٺ انسان آ، انسان به مَٽجي ٿو وڃي.
مان مڃان ٿو ته سڀين پارين سڄڻ سون آهي،
هي غضب ٿيو جو سچو سون به ڪَٽجي ٿو وڃي.
حُسن آ باز، مگر عشق وڏي آفت آ،
مون ڏٺو آ ته ڪڏهن باز به جهَٽجي ٿو وڃي.
چند هَٽندي ئي وڏي ويرَ هٽي ويندي آ،
گهُورَ گهٽجي ٿي ته ”استاد“ به گهٽجي ٿو وڃي.
*****
Love is a river, even river gets silted
at a point Human is a human ultimately, he gets changed also
Agreed that my love is golden,
even pure gold gets rusty
Beauty is an eagle but love is a statlion
Even eagles get caught
Once moon fads away, tide get down also
when stare dicreases، Ustaad gets down also
******
(Translation taken from comments of youtube video of this song)
آواز؛ مائي الله وسائي
کوئی تبصرے نہیں:
ایک تبصرہ شائع کریں